GNSS یک سیستم تعیین موقعیت ماهواره ای جهانی می باشد، که نقشه برداری با جی پی اس دو فرکانسه یکی از آنها می باشد. به‌طور کل سیستم GNSS از موارد ذیل تشکیل شده است:
1-سیستم های جهانی :
- GPS – آمریکا
- GLONASS – روسیه
- Galileo – اروپا
- BeiDou – چین
2-سیستم های منطقه ای :
- QZSS – ژاپن
- (NAVIC (IRNSS – هند
3-سیستم های SBAS) Satellite Based Augmentation System) چیست :
برای بهبود دقت، یکپارچگی، استمرار و در دسترس بودن داده های GNSS مورد استفاده قرار می گیرند.
انواع SBAS :
- WAAS – آمریکا
- EGNOS – اروپا
- SDCM – روسیه
- GAGAN – هند
- MSAS – ژاپن
GNSS به چه چیزهایی احتیاج دارد :
- یک سیستم زمانی مشترک
- زمان انتقال سیگنال باید قابل اندازه گیری باشد.
- هر منبع سیگنال باید قابل تشخیص باشد.
3-1- هر منبع سیگنال به دو طریق قابل تشخیص است :
1-Code Division Multiple Access) CDMA)
- متفاوت بودن کدهای مدوله شده روی سیگنال ها
- یک فرکانس برای همه ماهواره ها
به عنوان مثال در GPS – Galileo – BeiDou – QZSS – IRNSS فرکانس ثابت است، ولی هر ماهواره کد مخصوص به خود را دارد.
2-Frequency Division Multiple Access) FDMA):
- متفاوت بودن فرکانس سیگنال ها
- یک کد برای همه ماهواره ها
مثل GLONASS
4-موقعیت هر منبع سیگنال باید مشخص باشد.
مشخصات سیگنال های GNSS :
هر سیگنال GNSS از سه بخش تشکیل شده است :
- Carrier Signal (سیگنال حامل)
- PRN Code (کد فاصله یابی) یا شبه نویز تصادفی :
- دنباله ای از صفر و یک ها که طول آن یک میلی ثانیه است.
- برای تشخیص ماهواره ها و تعیین فاصله بین ماهواره و گیرنده استفاده می شود.
- به طور مداوم در هر میلی ثانیه تکرار می شود و برای اندازه گیری زمان انتقال سیگنال استفاده می شود.
- اطلاعات ناوبری (Message) که شامل : پارامترهای کپلری، آلمانک، ضرایب مدل های تصحیحات یونسفر، ضرایب مربوط به تصحیحات ساعت ماهواره، وضعیت سلامت ماهواره و …
در نوشته بعدی به معرفی سیگنال هریک از سیستم های فوق می پردازیم.
